Κάποιοι σύνδεσμοι σε πηγές τεκμηρίωσης που παρατίθενται στα κείμενα ενδέχεται να μην είναι ενεργοί. Κάποιες από τις πηγές μπορούν να ανακτηθούν συμπληρώνοντας το URL του συνδέσμου (δεξί κλικ στο σύνδεσμο) στο Wayback Machine (http://archive.org/index.php)
Για μεγέθυνση ή σμίκρυνση κειμένων πατήστε το Ctlr (κάτω αριστερά του πληκτρολογίου) και μετακινείστε μπρος ή πίσω τον τροχό του ποντικιού

15.7.11

Ιδρυμα ΦΕΥ (3) - Μια Πανεπιστημιακή Ιστορία - Τα Πρώτα Γεγονότα





Όπως σας είπα στην εισαγωγή, θα προταθούν τα γεγονότα και μετά θα ακολουθήσει παράθεση επιπλέον στοιχείων που θα βοηθήσουν στην ερμηνεία τους.

Το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών και οι Όροι

Το διδακτορικό το ανέλαβα συμμετέχοντας σε γραπτό διαγωνισμό που είχε προκηρύξει το κρατικό ίδρυμα υποτροφιών για εκπόνηση διδακτορικού στη Λάδα. Επόπτης της εργασίας ορίστηκε ο διευθυντής του εργαστηρίου στο οποίο εργαζόμουνα ως βοηθός.

Με βάση τη σύμβαση με το ίδρυμα υποτροφιών ώφειλα μέσα σε τέσσερα χρόνια από την ανάθεσή του να υποβάλλω αντίγραφο του διδακτορικού που θα μού είχε απονεμηθεί.
Αλλιώς, ώφειλα να επιστρέψω τα χρήματα της υποτροφίας.
(Για την τήρηση μάλιστα της υποχρέωσης αυτής είχε υπογράψει ως εγγυητής υπάλληλος στην επιχείρηση του πατέρα μου, καθώς η οικογένειά μου δεν είχε περιουσιακά στοιχεία).

Μέχρι την ολοκλήρωση της εργασίας, ο επόπτης είχε την υποχρέωση να υποβάλλει τριμηνιαία, ή εξαμηνιαία έκθεση, δεν θυμάμαι καλά, για την επιτυχή και έγκαιρη πορεία της εργασίας. Αλλιώς προβλεπόταν διακοπή της.

Η Ολοκλήρωση της Εργασίας και η "Ωρίμανσή" της

Την εργασία την ολοκλήρωσα μετά τριετή συστηματική εργασία.
Το πρωί εκτελούσα στο εργαστήριο του ιδρύματος τα απαιτούμενα πειράματα και το απόγευμα και πολλές φορές και νύχτα τα επεξεργαζόμουν και τα αξιοποιούσα.

Οι τριμηνιαίες ή εξαμηνιαίες εκθέσεις του επόπτη προς το ίδρυμα κρατικών υποτροφιών εκθείαζαν το συντελούμενο έργο.

Μετά την επιτυχή έκβαση της συνέταξα το κείμενο και το έδωσα στον επόπτη να συντάξει την εισηγητική έκθεσή του ώστε να υποβληθεί στη Σχολή για έγκριση.

Ο επόπτης με την εκπνοή των τεσσάρων ετών υπέβαλε βεβαίωση στο ίδρυμα κρατικών υποτροφιών ότι η εργασία ολοκληρώθηκε επιτυχώς,
αλλά τη σύνταξη της εισηγητικής έκθεσης την ανέβαλλε συνεχώς.

Είχαν ήδη παρέλθει δύο χρόνια και η εισηγητική έκθεση δεν είχε ακόμη «ωριμάσει».

Σε αιτιάσεις μου για την καθυστέρηση αυτή μου απαντούσε ότι το θέμα έχει τακτοποιηθεί,
το ίδρυμα των κρατικών υποτροφιών είχε καλυφθεί με τη βεβαίωση που είχε δοθεί.

Ο κύριος καθηγητής φαινόταν να το θεωρεί αυτό επαρκή απάντηση.

Αν δεν το καταλαβαίνετε αυτό είναι γιατί σας λείπουν γνώσεις περί τα επιστημονικά πράγματα.
Είμαι σίγουρος ότι στο τέλος της ιστορίας θα σας είναι καθόλα κατανοητό.

Οι Εισηγητές: ο Νόμιμος, ο Άτυπος και ο Παράτυπος

Μετά κάποια κάπως επεισοδιακή λογομαχία με τον κύριο καθηγητή υπέβαλε τελικά την έκθεσή του στη συνέλευση της σχολής η οποία σύμφωνα με τον τότε κανονισμό ήταν αρμόδια να εγκρίνει το διδακτορικό.
(Σήμερα αρμόδια είναι επιτροπή λίγων σχετικά πανεπιστημιακών με γνωστικό αντικείμενο παρόμοιο με αυτό του διδακτορικού και όχι γενικά ολόκληρη η συνέλευση μιας σχολής).

Η εργασία παρέμεινε στα νέα συρτάρια της Σχολής, αυτή τη φορά για τέσσερα χρόνια.
Σύμφωνα με τον κανονισμό, θάπρεπε να συζητηθεί μέσα σε τρείς μήνες από την υποβολή της εισηγητικής έκθεσης.

Θα έχετε νέα απορία πως έγινε πάλι αυτό.

Ο κύριος καθηγητής όρισε συνεισηγητή για το διδακτορικό άλλον καθηγητή με τον οποίο είχε βασικές διαφορές, βρισκόταν στα μαχαίρια, καθώς λέτε και σεις.
Τον ονομάτισε άτυπο συνεισηγητή.
Σύμφωνα με τον τότε κανονισμό ο εισηγητής ήταν ένας μόνον, αυτός που είχε οριστεί επόπτης της εργασίας.

Να μην σας τα πολυλογώ η εργασία απέκτησε τελικά τρεις εισηγητές.
- τον νόμιμο που ήταν ο κύριος καθηγητής,
- τον άτυπο που ήταν ο κατεξοχήν πολέμιος του κυρίου καθηγητή και
- τον παράτυπο που ήταν συνεργαζόμενος με τον άτυπο και πολέμιος κι αυτός του νόμιμου.
Σημειωτέον ότι το γνωστικό αντικείμενο του άτυπου και του παράτυπου δεν είχε σχέση με το αντικείμενο της εργασίας.

Το Γαϊτανάκι των Κυρίων Καθηγητών – Οι Αρρώστειες και τα Ταξίδια

Οι τρεις εισηγητές κατά έναν περίεργο τρόπο όλο αυτό το διάστημα των τεσσάρων ετών δεν παρευρίσκονταν ποτέ και οι τρείς μαζί, όταν έμπαινε στην ημερήσια διάταξη της συνέλευσης της σχολής η συζήτηση του διδακτορικού.

Άλλοτε αρρώσταινε ο ένας, άλλοτε έλειπε στο εξωτερικό ο άλλος.
Όταν έλειπε ο άτυπος, ό νόμιμος επικαλείτο την απουσία του άτυπου,
όταν παρευρίσκετο και ο άτυπος, επικαλούντο την απουσία του παράτυπου.

Οι «Υπεράνω» Συνδικαλιστές

Θα διερωτάστε τι κάνανε τα μέλη της συνέλευσης, τι κάνανε οι συνδικαλιστές που παρευρίσκοντο κάθε φορά στις συνελεύσεις.
Δεν διαμαρτύροντο για μια τόσο απροκάλυπτη πρακτική;
Όχι.

Ο συνδικαλιστής εκπρόσωπος των βοηθών στη συνέλευση της σχολής, επιτυχημένος ελεύθερος επαγγελματίας, ήταν βοηθός στην έδρα του νόμιμου εισηγητή, δηλαδή αυτό που λέτε συνάδελφος δικός μου.
Ήταν από την παράταξη της αριστεράς, της λεγόμενης Εσωλαδικής.

Δική μου Αντίδραση; – Μπα...

Ίσως να διερωτάστε ποια ήταν η δική μου στάση στην κατάσταση αυτή.
Όσο κι αν εκπλήσσεστε, ήταν και η δική μου «υπεράνω».

Αν και είχα την αίσθηση της κοινωνικής διεκδίκησης και είχα συμμετάσχει επανειλημμένα σε απεργιακές επιτροπές και διετέλεσα για ένα χρόνο και μέλος του διοικητικού συμβουλίου των βοηθών
(μάλιστα ως ανεξάρτητος υποψήφιος είχα υποστηριχθεί από την Εσωλαδική παράταξη του συναδέλφου βοηθού, εκπροσώπου στη συνέλευση της σχολής),
δεν είχα την ίδια συγκρουσιακή στάση για τα προσωπικά θέματα.

Ούτε που μου πέρναγε από το μυαλό να θέσω ο ίδιος το προσωπικό μου ζήτημα στο διοικητικό συμβούλιο ή τη συνέλευση των βοηθών.

Μάλλον θα περιμένατε περισσότερο σχολιασμό σ΄αυτό.
Αναβάλλεται εν καιρώ.
Όπως σας είπα και στην εισαγωγή, δεν τα πάω καλά με τις αναλύσεις.

Μια Σημαδιακή Επίσκεψη

Κάποια μέρα κατέφθασε στο εργαστήριο ο νόμιμος και έβαλε την άσπρη ποδιά.
Αυτό ήταν σήμα κατατεθέν ότι ανεμένετο υψηλός επισκέπτης από το εξωτερικό.

Παρουσιάζοντας το προσωπικό του εργαστηρίου με συνέστησε στον υψηλό προσκεκλημένο λέγοντάς του «από δω ο δόκτωρ τάδε»
και μετά την προσφώνηση, άρχισε μπροστά μου να περιγράφει και να εκθειάζει το επιστημονικό έργο του «δόκτορα» αναφέροντας λεπτομέρειες από το θέμα του τόσο σημαντικού διδακτορικού που είχε εκπονήσει.

Κάποια στιγμή η όλη φάση μου τη έδωσε, καθώς λέτε και σεις στον πλανήτη σας, και αντέδρασα λέγοντας ότι δεν ήμουνα «δόκτωρ».

Ο κύριος καθηγητής εξήρε την αφόρητη μετριοφροσύνη μου, όπως είπε,
και απομάκρυνε με τρόπο τον επισκέπτη.

Μετά την αναχώρηση του επισκέπτη, ζήτησα να μιλήσω στον κύριο καθηγητή.
Διαμαρτυρήθηκα για την όλη φάση με τον επισκέπτη καθώς θεώρησα προσβλητικό να ψεύδεται τόσο απροσχημάτιστα μπροστά μου και
έθεσα θέμα ότι ή θα ακολουθούνταν οι νόμιμες διαδικασίες για το διδακτορικό ή θα το απέσυρα.

Ο κύριος καθηγητής έδειχνε να μην καταλαβαίνει που ήταν η προσβολή και αποχώρησε ιδιαίτερα σκεπτικός.

Επιτέλους ...Ξεαρρώστησαν οι Κύριοι Καθηγητές

Σε λίγες μέρες παίρνω πρόσκληση να παραστώ στην ερχόμενη συνέλευση της Σχολής γιατί θα συζητιόταν το θέμα μου και σύμφωνα με τον τότε κανονισμό είχα δικαίωμα να παρίσταμαι, αλλά χωρίς δικαίωμα λόγου.

Γιατί στις προηγούμενες συνελεύσεις της σχολής που υποτίθεται ότι θα ετίθετο σε συζήτηση δεν μου έστελναν πρόσκληση να παραστώ, δεν γνωρίζω.

Κάποιος μου είπε ότι έμπαινε ως θέμα στο τέλος της ημερήσιας διάταξης και κατά κανόνα τα θέματα στο τέλος ήταν διακοσμητικά, δεν πρόφταιναν να τα συζητήσουν.

Η « Μπροσούρα» του Παράτυπου

Προσήλθα στην αίθουσα των συζητήσεων. Αλλά δεν παρέστη στη συζήτηση.
Αποχώρησα από την αίθουσα σχεδόν αμέσως μόλις ξεκίνησε η διαδικασία.

Με το που μαζεύτηκαν όλοι και επιβεβαιώθηκε ότι υπήρχε πλειοψηφία των μελών, (καμιά εκατοστή άτομα διαφόρων γνωστικών αντικειμένων),
μοιράστηκε πολυγραφημένο έντυπο με κείμενο του παράτυπου εισηγητή.

Το κείμενο ξεκινούσε λέγοντας ότι
- ο νόμιμος εισηγητής παρέβη τη συμφωνία που είχαν κάνει ότι αυτό το διδακτορικό δεν θα ρχόταν ποτέ για συζήτηση στη συνέλευση,
- συνέχιζε αναφέροντας ότι η εργασία δεν είναι αξιόλογη
- και τέλειωνε ότι το διδακτορικό αυτό υποκρύπτει πολιτικές σκοπιμότητες.

Οι Συνδικαλιστές «Υπεράνω» Ξανά

Πριν αποχωρήσω από την αίθουσα δεν είδα κανένα από τα μέλη της συνέλευσης να αντιδρά, ούτε τον αριστερό εκπρόσωπο των βοηθών.
για την απροκάλυπτη και κατάφωρη παραβίαση κάθε κανονισμού.

Πέραν από την προκατάληψη της κρίσης των κριτών πριν καν ενημερωθούν για το θέμα και το περιεχόμενο της εργασίας το οποίο απαγορεύεται ρητώς,
απεκαλύπτετο ολόκληρη σκευωρία και εξαπάτηση του σώματος της συνέλευσης.

Η «Πρωτότυπη» Εισηγητική Έκθεση του Νόμιμου

Θα διερωτάστε σε ποια βάση ο παράτυπος έκρινε την εργασία ως μη αξιόλογη,
αφού το γνωστικό του αντικείμενο δεν είχε καμία σχέση με το αντικείμενο της εργασίας,
ούτε είχε επιδιώξει κάποια συνάντηση μαζί μου για διευκρινήσεις ή διατύπωση οποιωνδήποτε ενστάνσεών του.

Πολλά χρόνια μετά, σε τυχαία συνάντηση μαζί του στο προαύλιο του ιδρύματος (η εργασία είχε τελικά εγκριθεί μετά από δεκαοκτώ χρόνια),
με συνεχάρη γιατί είχε πληροφορηθεί πόσο αξιόλογη ήταν η εργασία και
μολονότι εξέφρασα την επιθυμία μου να μην συζητήσουμε το θέμα καθώς δεν με απασχολούσε καθόλου,
επέμεινε να μου εκφράσει τη λύπη του για ό,τι είχε συμβεί λέγοντάς μου ότι είχε παραπλανηθεί.

Με ποιον τρόπο είχε παραπλανηθεί ο παράτυπος;
Δεν γνωρίζω ακριβώς,
Αλλά, νομίζω, ότι οποιοσδήποτε διάβαζε την εισηγητική έκθεση του νόμιμου και δεν ήξερε ποια ήταν η εργασία,
θα κατέληγε στο ίδιο συμπέρασμα με τον παράτυπο και τον άτυπο.

  • Η Εισηγητική που δεν ήταν Εισηγητική

Κατ΄αρχήν, η εισηγητική από τις πρώτες παραγράφους της έλεγε ότι σκοπός της δεν ήταν να αναφέρει τα ευρήματα της εργασίας,
αλλά να κάνει υποδείξεις για περαιτέρω βελτίωσή της.

Πραγματικά «πρωτότυπη» εισηγητική!
Η κλασσική εκδοχή της είναι ότι πρέπει να αναδείξει την αξία της εργασίας ώστε να μπορέσουν οι κριτές να κρίνουν αν θα την εγκρίνουν ή όχι.
(Όπως αναφέρθηκε, τότε κριτές ήταν όλοι οι καθηγητές της σχολής στη συντριπτική πλειοψηφία τους εντελώς άσχετοι με το αντικείμενο της εργασίας).

  • Ο Αλλαγμένος Τίτλος της Εργασίας

Μια άλλη «πρωτοτυπία» της ήταν ότι
το θέμα της εισηγητικής που έπρεπε να είναι ο τίτλος της εργασίας ήταν αλλαγμένος απ΄αυτόν της εργασίας.
Έλειπε μόνον μια μικρή λεξούλα, αλλά η λεξούλα αυτή ήταν καθοριστική για την πρωτοτυπία της εργασίας.

Φανταστείτε, για παράδειγμα, να αντικαθίσταται στον τίτλο μιας εργασίας η έκφραση «υβριδικά αυτοκίνητα» απλά με τη λέξη «αυτοκίνητα».

  • Η "Περιγραφή" μιας Άλλης Εργασίας

Η περιγραφή της εργασίας που γινόταν στην εισηγητική ήταν σε αντιστοιχία με τον τίτλο της.
Συνεχίζοντας με το παράδειγμα του αυτοκινήτου,
αντί να λέει ότι σχεδιάστηκε ένα υβριδικό αυτοκίνητο και έγιναν συγκριτικά πειράματα με συμβατικά αυτοκίνητα για να εντοπιστούν τα πλεονεκτήματά του,
έλεγε ότι
τα αυτοκίνητα είναι, όπως γνωρίζουμε όλοι μας, πολύ σημαντικά για τη ζωή και έτσι η εργασία πειραματίζεται με διάφορες παραμέτρους τους να δει τι θα βγει.

Το τι βγήκε από τους πειραματισμούς αυτούς δεν το ανέφερε, γιατί όπως αναφέραμε, ο εισηγητής δεν το έκρινε σκόπιμο αυτό.

Η όλη εικόνα που εδίνετο για την εργασία ήταν ότι η αξία της έγκειτο στη διενέργεια διαφόρων πειραμάτων του συρμού (σε δουλειά να βρισκόμαστε που θάλεγε κανείς).

Αυτή ήταν λίγο πολύ η φύση των ερευνητικών εργασιών που γινόντουσαν εν γένει στο γνωστικό αντικείμενο του νόμιμου,
και αποτελούσε ένα από τα θέματα αντιπαλότητας του άτυπου και παράτυπου εισηγητή με τον νόμιμο.

  • Λίγα Λόγια για την Εργασία

Η συγκεκριμένη εργασία δεν ενέπιπτε στην παραπάνω κατηγορία.
Είχε σχεδιαστεί ένα ιδιαίτερα υποσχόμενο δομικό υλικό, αξιοποιώντας πρώτη ύλη που μέχρι τότε ή εξάγονταν σε άλλες χώρες ή χρησιμοποιώνταν στη Λάδα για άλλους σκοπούς.
Η αξιοποίηση της ύλης αυτής ως δομικού υλικού ήταν αντικείμενο παράλληλου διδακτορικού σε παρόμοιο ίδρυμα της Λάδας
το οποίο κατέληγε, ακολουθώντας την πεπατημένη των πειραμάτων συρμού,
ότι δεν ήταν δυνατή η αξιοποίηση αυτή.
Το διδακτορικό αυτό εγκρίθηκε πάραυτα. Στους κριτές συμμετείχε και ο νόμιμος εισηγητής.

  • Οι Συστάσεις για Συμπλήρωση της Εργασίας και η «Τορπίλη» του Νόμιμου

Το μεγαλύτερο μέρος της εισηγητικής αφορούσε συστάσεις για βελτίωση της εργασίας.
Λίγο παράξενο, θάλεγε κανείς, καθώς την έκθεση τη συνέτασσε ο επόπτης της εργασίας.
Ο κύριος καθηγητής, όμως, είχε προβλέψει και γι αυτό.

Με τον τρόπο του έλεγε ότι δεν υπήρχε και πολύ συνεργασία μαζί του κατά την εκπόνηση της εργασίας.
Αυτό δεν τόλεγε άμεσα. Άφηνε να εννοηθεί, εξαίροντας το αυτόνομο της εργασίας.

Η αλήθεια είναι ότι αυτό ίσχυε.
Ο επόπτης μου είχε υποδείξει το θέμα και τη μεθόδευση που θάπρεπε να ακολουθήσω.
Αλλά, καθώς με τον καιρό αποκτούσα δική μου άποψη, προχώρησα σε μη πεπατημένη διαδικασία πειραματισμών στην οποία οφειλόταν και η τελική επιτυχία του σχεδιασμού του υποσχόμενου υλικού.

Την πορεία της εργασίας την κατέγραφα και την υπέβαλλα στον επόπτη για να συντάσσει κάθε φορά τις εκθέσεις του προς τον οργανισμό των κρατικών υποτροφιών.
Οι εκθέσεις που συνέτασσε ήταν ένθερμες για την ποιότητα της εργασίας μου.

  • Οι Απαιτούμενες "Βελτιώσεις" Αναλυτικά

Ζητούσε ο νόμιμος εισηγητής και επόπτης της εργασίας:
- Να διορθωθεί σελίδα στο τεύχος της εργασίας που είχε τυπωθεί ανάποδα.
- Κάποιο σχήμα που ήταν κάπως αχνό να επαναφωτοτυπωθεί.
- Να σημπληρωθεί η αρίθμηση σε κάποια σελίδα

Μαζί μ΄αυτές τις αποφασιστικές βελτιώσεις ζητούσε, επίσης:
- να συμπεριληφθεί στη βιβλιογραφία και να αξιολογηθούν πειραματικά αποτελέσματα εργασίας που είχε δημοσιευτεί σε γερμανικό περιοδικό και την οποία θεωρούσε ότι ήταν σχετική με ένα από τα επιμέρους θέματα της εργασίας.

Την εργασία αυτή δεν θα μπορούσα να την είχα συμπεριλάβει καθώς δημοσιεύτηκε μετά πό την ολοκλήρωση της δικής μου εργασίας.

  • Το «Κλου» των Βελτιώσεων

Μάλλον θα καταλάβατε ότι οι βελτιώσεις που ζητούσε ο κύριος καθηγητής ήταν προσχηματικές.
Θα σας γίνει πιο κατανοητό αν σας πω και την επόμενη βελτίωση η οποία εμφανιζόταν και ως η κεντρική βελτίωση.
Ζητούσε να προστεθούν στην εργασία αποτελέσματα ενός πρόσθετου πειράματος.

Φυσικά, τα πειράματα, καλά να είναι, δεν έχουν τελειωμό.
Θα μπορούσε στη θέση του να ήταν πολλά άλλα.
Είναι όπως με τις εξετάσεις των γιατρών.

Για παράδειγμα
μπορεί ένας γιατρός να σου κάνει μερικά τεστ, να βρει τι έχεις, να σου δώσει το φάρμακο και να γίνεις καλά,
και νάρθει ο διευθυντής της κλινικής και να του πει να ξανακάλεσει τον πρώην ασθενή να του κάνει κάποιο άλλο τεστ από τη λίστα της κλινικής.
Γιατί; Γιατί έτσι.

Γιατί επέλεξε ο επόπτης το συγκεκριμένο πείραμα για τη συμπλήρωση της εργασίας;
Επειδή είναι χρονοβόρο.

Όχι, δεν απαιτούσε πολλή δουλειά.
Ήταν δουλειά μιας ώρας. Αλλά αργούσες, αργούσες πολύ να πάρεις τα αποτελέσματα.
Χρειαζόντουσαν μήνες ή και χρόνια! Όσο περισσότερα χρόνια τόσο το καλύτερο.

Χρόνο δεν καθώριζε ο κύριος καθηγητής και έτσι κάποιος που δεν ήταν σχετικός, όπως ήταν η συντριπτική πλειοψηφία των κριτών της εργασίας (όλοι οι καθηγητές της σχολής) δεν καταλάβαινε περί τινος επρόκειτο.

Αφού λοιπόν τέλειωσε με τις βελτιώσεις, η έκθεση εισηγείτο στους κριτές την κατ΄αρχήν έγκριση της εργασίας και τελική έγκριση μετά την προσκόμιση των βελτιώσεων.
Η σε δόσεις έγκριση της εργασίας ήταν άλλη μια «πρωτοτυπία» του κυρίου καθηγητή.

  • Και η Δική μου Αντίδραση - Μπα...

Θα σκεφτείτε, ίσως, ότι η παραπάνω «βελτίωση» που ζητούσε ο κύριος καθηγητής ήταν που καθυστέρησε η τελική έγκριση της εργασίας άλλα δώδεκα χρόνια.
Όχι, δεν είναι έτσι.
Τη βελτίωση αυτή δεν την έκανα ποτέ.

Ήμουνα ιδιαίτερα υπομονετικός και ανεκτικός τύπος, αλλά μέχρι ενός σημείου.
Την κοροϊδία αυτή δεν μπορούσα να τη δεχτώ.

Βέβαια, εσείς τη στάση μου μπορεί να μην την βλέπετε ακριβώς όπως την περιέγραψα,
να βλέπετε σ΄αυτήν κάτι όχι και τόσο εύηχο, αλλά τι να κάνω, έχω ευαισθησία με τις λέξεις.
Δεν χρειάζεται να συμφωνείτε με όσα λέω, μια και οι διαφωνίες σας δεν θα μου γίνουν γνωστές.

Σας αφήνω να συνέλθετε όσοι δεν είστε εξοικειωμένοι με τα επιστημονικά πράγματα.
Θα συνεχίσω την επόμενη φορά, κι ας μην έχω ολοκληρώσει ακόμη τα γεγονότα της πρώτης περιόδου.

Προετοιμαστείτε, όμως, για πιο προωθημένα συμβάντα στην επόμενη συνέχεια.